APW |
Posted: 06 Sep 2014 08:32 AM PDT  Το δέχονται όλο και περισσότεροι ότι το πρόβλημα είναι δικό μας και όχι εισαγόμενο, επίσης ότι είναι βασικά πολιτικό και λιγότερο οικονομικό. Οσο περνάει ο καιρός φαίνεται κάτι ακόμη, ότι είναι περισσότερο πρόβλημα προσώπων και λιγότερο αντιλήψεων και πρακτικών ή, διαφορετικά, ότι οι πρωταγωνιστές καθορίζουν την πορεία των πραγμάτων ανάλογα με αυτό που είναι και, μετά, ανάλογα με αυτό που πιστεύουν. Υπάρχει γύρω μας ένας πολιτικός αρχηγός που να έχει ταυτόχρονα ηγετικό χάρισμα, μεγάλες διαχειριστικές ικανότητες, διορατικότητα και βάθος πολιτικής σκέψης, ήθος και αίσθημα εθνικής ευθύνης, συναισθηματική συγκρότηση και ψυχική σταθερότητα; Υπάρχουν βουλευτές και υπουργοί με αίσθημα ιστορικού καθήκοντος, αφοσιωμένοι στο κοινό καλό και αδιάφοροι για τις πρόσκαιρες εντυπώσεις; Υπάρχει κάτι άλλο πέρα από τη διατήρηση της έδρας και την επαγγελματική συνέχεια που να επηρεάζει τις επιλογές και τις αποφάσεις τους; Αρκεί να παρακολουθήσει κανείς μια συζήτηση στο κοινοβούλιο, ένα τηλεοπτικό πάνελ και τον χαρτοπόλεμο ανακοινώσεων μεταξύ των αντίπαλων κομμάτων για να βεβαιωθεί ότι το επίπεδο είναι πολύ χαμηλό και η τάση είναι διαρκώς καθοδική. Γραφικότητες, ακρότητες, παραλογισμοί, χυδαιότητες και αθλιότητες από τη μια, βερμπαλισμοί, κενολογία, ακατέργαστος λαϊκισμός και επεξεργασμένος λαϊκισμός από την άλλη. Αυτοί που κρατάνε τις τύχες μας στα χέρια τους έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό, ανεξάρτητα από ιδεολογική ταυτότητα και κομματική ένταξη: Δημαγωγούν ασύστολα και κινούνται με γνώμονα το πολιτικό κόστος, διαμορφώνουν δηλαδή τη στρατηγική τους στη βάση βραχυπρόθεσμων επιδιώξεων και υπηρετώντας το ατομικό/κομματικό, όχι το δημόσιο, συμφέρον. Στις περισσότερες των περιπτώσεων ενδιαφέρονται πρωτίστως για την επικοινωνία μιντιακής κατανάλωσης και λιγότερο για την ουσία, το ερώτημα που μπαίνει στην αρχή είναι "πώς θα παίξει"η κάθε δήλωση/πρωτοβουλία και ύστερα ή ποτέ εξετάζεται το νόημα και η σημασία της. Η ποιότητα του πολιτικού προσωπικού σαφώς και συνδέεται με τον τρόπο ένταξης στο κομματικό σύστημα. Πρέπει κανείς να έχει οπωσδήποτε χρήματα ή χορηγό, να αλεστεί στον κομματικό σωλήνα ή, διαφορετικά, να βρεθεί στην αυλή κάποιου αρχηγού ή ηγετικού στελέχους που θα του δώσει την ευκαιρία του. Πολύ δύσκολα μπορεί κανείς να ασκεί ένα απαιτητικό επάγγελμα και ταυτόχρονα να πολιτεύεται αφού η κομματική ίντριγκα είναι εξαιρετικά χρονοβόρα. Αξιόλογοι και ικανοί άνθρωποι με ενδιαφέρον για τα κοινά ούτε που διανοούνται να κατέβουν -στην κυριολεξία!- στην πολιτική γνωρίζοντας ότι αυτό προϋποθέτει μάχες στα λασπόνερα και επικίνδυνα χτυπήματα. Αλλοι δεν το αντέχουν, άλλοι έχουν πολλά να χάσουν για να πάρουν ένα τέτοιο ρίσκο, άλλοι απλώς δεν προλαβαίνουν ή θεωρούν πως δεν αξίζει τον κόπο. Το αποτέλεσμα είναι ότι το ίδιο σύστημα αναπαράγεται και εξασφαλίζει τη μακροημέρευσή του, όπως επίσης τη συντήρηση των δομών και των κανόνων που ισχύουν στη δημόσια σφαίρα. Οι διαγκωνισμοί και οι ανταγωνισμοί είναι σκληροί, το δόγμα «ο θάνατός σου η ζωή μου» κυριαρχεί, ποια συντροφικότητα και ποια αλληλεγγύη, ο ένας πατάει πάνω στον άλλο για να τον παραβγεί και όλοι ψάχνουν πρόσβαση στον αρχηγό και μετά στον επόμενο αρχηγό, αλλάζοντας βάρκα όποτε χρειαστεί, αλλάζοντας και μάσκα. Το ερώτημα είναι πώς μπορεί αυτό να αλλάξει, πώς μπορεί να εμφανιστεί ένας νέος πολιτικός κόσμος που θα σκέφτεται αλλιώς, θα συμπεριφέρεται αλλιώς, και θα επικρατήσει του παλιού, ανατρέποντας την κατεστημένη νοοτροπία. Η εποχή ευνοεί -σε πρώτο επίπεδο- το νέο και αυτό το χαρτί έπαιξε το Ποτάμι με το σύνθημα «πολιτική χωρίς κομματικό παρελθόν». Αλλά, προφανώς, τα συνθήματα και οι επικοινωνιακές καινοτομίες δεν αρκούν για να πείσουν ότι έχουμε να κάνουμε με νέα πολιτική και όχι με κάτι νέο που μοιάζει με πολιτική - αλλά δεν είναι. Ο κίνδυνος διαγράφεται: Να βρεθούμε με νέους πολιτικούς που απλώς δεν έχουν δώσει μέχρι τώρα δείγματα γραφής στις δημόσιες υποθέσεις, χωρίς αυτό να έχει κάποια θετική αξιακή φόρτιση. Ή να βρεθούμε με νέους πολιτικούς που είναι ίδιοι, ακόμη και χειρότεροι, από τους παλιούς. Σε μια τέτοια περίπτωση, οι επιπτώσεις θα είναι δραματικές γιατί θα «καεί» και η ιδέα του νέου, χωρίς να υπάρχει κάτι άλλο για να ελπίσει κανείς. Η λύση προϋποθέτει ίσως ότι η πολιτική θα προηγηθεί των προσώπων, θα περάσουμε δηλαδή από το «ποιοι μιλάνε» στο «τι λένε» και πάλι πίσω. Για να καταλήξουμε, και θα είναι πια μια θεαματική εξέλιξη για τα δεδομένα μας, στο «γιατί το λένε». Για τον εαυτό τους ή για εμάς και άρα για σένα. via |
Το πιο απλό και σύντομο τεστ όλων των εποχών. Πόσο νάρκισσος είσαι; Posted: 06 Sep 2014 03:27 AM PDT Αμερικανοί ψυχολόγοι υποστηρίζουν ότι ανέπτυξαν ένα νέο τεστ για την αξιόπιστη μέτρηση του ναρκισσισμού: απλά ρώτησαν τους εξεταζόμενους αν είναι νάρκισσοι.  Σε μια σειρά 11 πειραμάτων στα οποία συμμετείχαν πάνω από 2.200 άτομα όλων των ηλικιών, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι μπορούσαν να αναγνωρίσουν τα ναρκισσιστικά άτομα υποβάλλοντάς τους την παρακάτω ερώτηση, συμπεριλαμβανομένης της υποσημείωσης: «Σε ποιο βαθμό συμφωνείτε με την εξής δήλωση: «Είμαι ναρκισσιστής» (Σημείωση: Η λέξη «ναρκισσιστής» σημαίνει εγωιστής, εγωκεντρικός και ματαιόδοξος). Μπορείτε κι εσείς να κάνετε το τεστ εδώ. Οι εθελοντές της μελέτης βαθμολόγησαν τον εαυτό τους σε μια κλίμακα από το 1 (χαμηλός ναρκισσισμός) μέχρι το 7. Όπως αναφέρει η ερευνητική ομάδα στην ηλεκτρονική επιθεώρηση PLoS ONE, η ανάλυση έδειξε ότι οι βαθμολογίες βρίσκονταν σε συμφωνία με τα αποτελέσματα που έδωσαν διάφορα καθιερωμένα τεστ ναρκισσισμού, συμπεριλαμβανομένου του λεγόμενου Ευρετηρίου Ναρκισσιστικής Προσωπικότητας (NPI). Η διαφορά είναι ότι το νέο τεστ αποτελείται από μία μόνο ερώτηση, ενώ το NPI περιλαμβάνει 40. «Οι άνθρωποι που είναι πρόθυμοι να παραδεχτούν ότι είναι πιο ναρκισσιστές από άλλους πιθανότατα είναι πιο ναρκισσιστές και στην πραγματικότητα» λέει ο Μπραντ Μπούσμαν, καθηγητής Επικοινωνίας και Ψυχολογίας στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Οχάιο, μέλος της ερευνητικής ομάδας. «Οι ναρκισσιστές είναι σχεδόν περήφανοι για αυτή την ιδιότητά τους»εξηγεί. «Μπορείς να τους ρωτήσεις ευθέως επειδή δεν βλέπουν το ναρκισσισμό ως αρνητικό χαρακτηριστικό. Πιστεύουν ότι είναι ανώτεροι από τους άλλους ανθρώπους και δεν έχουν πρόβλημα να το πουν αυτό δημόσια». Οι ερευνητές τονίζουν πάντως ότι η απλή ερώτηση που διατύπωσαν δεν μπορεί να υποκαταστήσει τα λεπτομερή τεστ ναρκισσισμού και προσωπικότητας. in.gr |
| You are subscribed to email updates from Angela's Pinky World To stop receiving these emails, you may unsubscribe now. | Email delivery powered by Google |
| Google Inc., 20 West Kinzie, Chicago IL USA 60610 | |